TERÖR VE ANALAR
27 AÄŸustos 2012 Pazartesi 17:53
Ä°nsan yaÅŸamanın en büyük korkusudur. Büyüklerin küçükleri yuttuÄŸu, daha dünyanın kurulmasıyla birlikte baÅŸlamış.
Terör, canlı yaÅŸamının her evresinde vardır. DoÄŸadaki yaÅŸamda da vardır, onlarda insanlardan farlı olansa, bilinçaltı gerçekleÅŸmesidir.
Oysa insanlar bilinçli olarak terör uyguluyor. Terör sadece topla tüfekle olmuyor, bir çocuÄŸun diÄŸer çocuklar tarafından dövülmesi, bir kadının eÅŸinden ÅŸiddet görmesini de terörden ayıramayız ki.
Benim anlatmak istediÄŸim ülkemizdeki terör.
Bu ülkede yıllardır terörle iç içe yaşıyor. Alınan önlemlerin yetersizliÄŸinden söz edip, kolaycılığa kaçabiliriz ama bir de, terörü kimin ne için ateÅŸlendirdiÄŸine bakmak lazım.
Çevremizdeki ülkelerle biraz geriye dönüp baktığımızda sıfır kavgacıyken ÅŸu anda hepsi ile ne yazık ki, karşı karşıyayız.
Burada, mevcut iktidarın beceriksizliÄŸi mi dersiniz, yoksa oynanan bir oyunun parçası mıyız ? Ä°ÅŸte onu kiÅŸiler kendi yöneldikleri fikirlere göre ayırırılar. Bugünkü hükümetten yanlısı düÅŸünenler, Türkiye’deki terör olayların dış güçler tarafından tırmandırıldığını savunurlar.
Haklıdırlar da.
Ama hükümet olmak bu tür konuları iyi okumaktan, tedbiri ona göre almaktan geçmez mi?
Hükümetlerin asıl görevleri, ülkesini yaÅŸanır bir halde ayakta tutmak ve halkının adaletli, refah ve huzur içerisinde yaÅŸamasını saÄŸlamak deÄŸil midir?
Ä°ÅŸte burada yollarımız ayrılmaya baÅŸlıyor. Bugün ülkemizde bir Kürt/ Türk savaşı yoktur. ÇekiÅŸmesi de yoktur. Bugün ülkemizdeki savaÅŸ, terörün önünün alınamamasındaki hükümetlerin beceriksizliÄŸi vardır.
Çocukluk yıllarından bu yana terör ile yaÅŸamaya alıştırılanlardanım. Bizim kuÅŸak ülkede hiç huzur ve refah içerisinde yaÅŸayamadı, yaÅŸatmadılar.
Peki bunda benim suçum ne?
Ä°steyerek gelmediÄŸim bu dünyada istemeyerek yaÅŸamıyor muyum bunları.
O halde bende bir yerde yanlışlık yapmışım. Oturup bunları düÅŸünmem gerekiyor. Oysa ben ülkeyi yönetsin diye birilerine oy veriyor, huzur ve güvenimi saÄŸlasın ekonomik sorunlarımı çözsün diye vekil tayin ediyorum.
Asilin hiçe sayıldığı, sözde demokrasilerde de bu vekiller, kiÅŸisel gelecek ve çıkarları için oy aldığı halkı unutunca da iÅŸte böyle olaylar gelip yine vatandaşı yani bizleri buluyor.
Hayatım boyunca hiçbir Kürt vatandaşımız ile kavgam olmadı. Tartışmam da. Hele hele hiç dövüÅŸmedim.
Peki, hangi Kürt kökenli vatandaşın benimle sorunu var?
Sanmam.
O halde ülkede Kürt sorunu var demenin de bir anlamı yok.
Yönetim zafiyeti var desek daha doÄŸru olmaz mı?
Bugün ülkede terör estiren silahlı güçlere bakın, içlerinde kaç tanesi Kürt, kaçı yabancı uyruklu komÅŸularımızın vatandaÅŸları.
Buna en güzel örneÄŸi, Uludere’den verebiliriz.
Bayram’da meydana gelen kazada askerlerin, yani Mehmet’lerin yardımına ilk koÅŸan analar o köydendi.
O analar, ‘’Türk askerinin aracı devrildi bize ne’’ demediler. KoÅŸtular, gittiler ve elerinden gelen yardımı askerlerimizden esirgemediler.
Çünkü onlarda ana, onlar da evlat sahibiydi.
O halde çözüm çok kolay. Ä°ÅŸe analardan baÅŸlamak lazım. Onların ÅŸevkatini sevgisini hissetmek, onlara sevgi ve ÅŸefkati göstermek lazım.
Bunu yaptığımız an, bazı sorunları aÅŸmış olacağız…
