Memleketim, acun derler beÅŸ milyar yıllık fırıldak seni doÄŸurdu da  yasla mı yuÄŸdu ? Tasayla mı lanetledi ? Kaç yüzyıldır bir hengame bir curcuna iyi dayanıyor ÅŸu yaÅŸlı yüreÄŸin bu koÅŸuÅŸturmacaya.  

Kılıç uçlarından damlayan kan kokusu gitmediydi baÄŸrından, barutlar patladı avuçlarında ve daha yangın sönmeden tüfek sesleri çınladı  kulağında, toplar tokatlarken  gül yüzünü, fiÅŸek fiÅŸek deÅŸtiler göğsünü. Bilmem kaç asır atlara ezdirdikleri sırtından tanklarla da geçti bu soysuzlar.

Ne zormuş bir bedene şah damar olmak. Kesseler seni onlarda ölecek belli ki. İsterler ki onlar istediğinde kana yol ol, istemezlerse cana kor ol.

Çetin cevizim. Namusum, alnı açık, başı dik olanım. Sen kapattıkça göğsünü, eteğini tuttukça ellerinle, onlar daha bir kudurdu, daha bir azıttı, şehvet gözlerinden oluk oluk aktı. Tarih bir daha böyle taciz göremez demeyi bil ki çok isterdim fakat bu deyyuslar var oldukça zulüm hep pusuda. Sen ne mübareksin ki her daim akıttıkları salyalarla kaldılar. Ne zaman yatağa atacağız sansalar divanın demirleri gözlerine girdi.

Türkiyem, yanık sesli sevdam. Bu halk neden türküye aşık bilmez sızılarını hissetmeyen. Saçlarına deÄŸmemiÅŸ rüzgar  ne bilsin seni, öyle uzak diyarlarda sürterken bir o daÄŸa bir bu taÅŸa serseri serseri,  hiç hava atmasın sancıların batar ellerine  okÅŸayamaz yüreÄŸini.

Dünya yaratıldığından beri en gururlu ana sensin. Görmedim senin kadar evladı olan. Toprağını binlerce yıldır kanlarıyla sulamaktan çekinmemiş, bezmemiş evlatların var senin. Mışıl mışıl uyurlar bağrında. Kimide sırasını bekler kucağında. Çünkü bilirlerki analarının bağrıda kucağı kadar huzur yurdu. Ağlama sen, çünkü hepimizin başına çatı, sofrasına azıksın. Gönlümüze sevda, ruhumuza hayatsın. Senin için toprağına düşen ederseki isyan bilki, senin canınla canlanmamıştır. Bilesin ki senin mayandan nasiplenen de, kara olmaz bir katre.

Yurdum, tütenim, karakış ta yorganım. En leziz meyveleri sen vermesen alır mıydın hiç bu balta izlerini ve kimin umrunda olurdu dalların ki kırıla. Sen çiçek bahçesinin en güzide kokususun.

Biliyorum sözlerim hoşsada çare değil, yanık bağrına ve arap saçı olmuş kaderini çözemezler. Fakat bil ki kim ne plan yaparsa yapsın bedeninin üstüne ve ruhunun zenginliklerini sömürmek niyetiyle, yıllardır dargın düşürdükleri oğulların, kızların, kardeşlerin ve dostların kaldırıp rafa kimliğini ben sağcıyım, ben ulusalcıyım, yok anarşistim, hayır komünistim, dur ülküm var, gel Kürt´üm var git Türk´üm var, Çerkes´e karşı Laz´ım var demeden yedi bölge, tek yürek, Haliç´e çekilen zincir miydi der, el ele verir de bütün bedenin için siper eder kendini.

Gayri ağlama sen. Büyük başın derdi büyük olur. İçerde virüsler, dışarda gevur suyu içmiş tabipler uğraşırlar seni alnı karalı, evlatlarını yaralı koymak için. Boş ver debelenip dursunlar, sahibini vururmuş, çelikten seken kurşunlar