TARUMAR...
05 Mayıs 2016 Perşembe 16:39
Sis vardı o gece rüyada. SoÄŸuktu hava , hatta buz tutmuÅŸtu her yeri... Kalabalıktık ama yapayalnızdık aslında. Kendi gölgemizden bile korkmuÅŸ, kendimize el olmuÅŸtuk. Ezan ile nur dolarken sabahlara "Güntülü benim" diyen o ay yüzlü Ayça'ya selam durmuÅŸtuk aÄŸlaya aÄŸlaya.
Yemekler piÅŸiyordu kazan kazan. Kazanın basında ufak tefek gözlülüklü bir ana vardı. "DaÄŸların ardından" diyordu , "Haber gelecek, yanacak ciÄŸerimizin tam ortası. Kararacak Ä°kbal'in ikbali. Dalga dalga yayılacak ateÅŸ, kömüre dönecek ciÄŸerler. Hiç tanımadığı kadına aÄŸlayacak milyonlar, duada buluÅŸacak tüm müslüman, ülküdaÅŸlar"...
Bu yazı nicelerce kez silindi silindi yeniden yazildi aslinda. Yetmedi kelamım o ay yüzlü "Merhaba" bile demediÄŸim kadını anlatmaya. Tarif edemedim sevgili dostumun Ä°kbal'imin meramını. Onun acısını anlamaya ve de nacizane birkaç satırla anlatmaya varmadı elim... Sustu benimde, hiç susmaz dediÄŸim gönül dilim. Resimlerine baktım günlerce, rüyamın Güntülü'sü, Ä°kbal'in Ayça'sının. Bir kelam çıkarırım belki de , arkası gelir sandım. Kendime kızdım, peÅŸi sira dedim, bu kadar mıydı kudretin? Çok geçmeden anladım ve de anımsadım :
Ne farkı vardı Ä°kbal ile Ayça'nın sevdalarının tarihten. Hayali sevgilisi Gülperi'yi bulmak için diyar diyar gezen Summani gibiydi aslında Ä°kbal. UÄŸruna nice canların kavrulduÄŸu, kalbinde Allah'ın daha çok sevildiÄŸi Leyla idi belki de Ayça.
KaracaoÄŸlan'ın Elif'i daha güzel olabilir miydi Ayça'dan? Gönül Hanım'ın Tolun'u bu kadar sevmemiÅŸti eminim Gönül Hanım'ı. Ölüm Allah'ın emriydi elbette de ,keÅŸke bu ayrılık hiç olmasaydı...
Unutulmasını istedim aslında o Ay yüzlümüz, Ayçamız. Takvimler ilerlesede gamsız gamsız "Bir sevda vardı" denilsin , "Nazarlara gelen, duaların yetmediÄŸi bir sevda vardı" denilsin Ä°kbal'in ikbalini bizlerin de ciÄŸerini tarumar eden!..
