Haberler…

Anadolumun bir ÅŸehri Denizli…

Üniversitenin yerleÅŸkesi… Kültür Bakanı akademik yıl açılışı için gelmiÅŸ… Kameralardan görüldüÄŸü kadarıyla da on kadar öÄŸrenci bağırıyor yanına yaklaÅŸtırılmamış uzaktan : “Ülkemde 26 ÅŸehit varken sen ne yüzle geliyorsun buraya, neden geliyorsun?”…

Bakandan tek kelime: “Hayırdır?!”… Çok ÅŸaşırmış bir ifade yüzünde, ‘münferit bile olsa sorgulama, hesap sorma, akletme burada nasıl bitmemiÅŸ’ dercesine… 

Yaka paça özel güvenlik uzaklaÅŸtırıyor ‘isyancı’ öÄŸrencileri… “Burası benim üniversitem sen kimi nerden kovuyorsun” diyor öÄŸrenci… ÖÄŸrenci… -ler olmasına daha çook kiÅŸi var… 

Peki neden belki on bile olamamış sayıları… 

Bir baÅŸka Anadolu ÅŸehri…

Bir ilköÄŸretim okulu… Müdür odası… Fırçalanan bir öÄŸretmen: “Hocam, siz sınıfa girdiÄŸinizde öÄŸrenci ayaÄŸa kalkmalı… Hepsiyle göz temasına girmelisiniz, selamlamalısınız, oturun demelisiniz oturmalılar… ne demek ‘ayaÄŸa kalkmanıza gerek yok’!... Gerek var, yoksa sınıf disiplinini saÄŸlayamazsınız… bak daha yeni yaÅŸandı sayılır, paÅŸa ayaÄŸa kalkmadı diye neler oldu!....”

-Ama burası askeriye deÄŸil… Benim özgüvenimin de sınıf kontrolümünde ihtiyacı yok seksen dönemi militarist sistem dayatmalarına…

-Hocam yapmayın, eÄŸitimde birlik beraberlik, diÄŸer öÄŸretmenlerle aynılık, öÄŸrenci afallamasınlık, kime nasıl davranacağımlara girmesinlik, falan filan… 

Üç gün sonra, aynı öÄŸretmen sınıfa girer…

Herkes ok gibi fırlar ayaÄŸa…

-Günaydın öÄŸrenci!

-SaÄŸol!

-Otur öÄŸrenci!

-SaÄŸol!

-Kitapları çıkar!

-…

-Dik otur!

-…

-Dersi dinle!

-…

-Soru soracağım parmak kaldır!

-…

-Dersiiii sev!

-…

-Aferin otur!

-…

-Ders çalış!

-…

-Ders bitti dışarııı çıııık!

-…

Ä°ki gün sonra aynı okul… Milli EÄŸitimden yazı gelir: “…  okullarda demokratik eÄŸitim vermek ve öÄŸrencinin demokrasiyi öÄŸrenmesi ve uygulaması için yapılacak çalışmalar içinde yer alan okul temsilciliÄŸinde görev alacakların öÄŸrenci oyları ile belirlenmesi gerektiÄŸinden…”

Aynı öÄŸretmen derse girer:

-Günaydın öÄŸrenci!

-SaÄŸol!

Aynı seramoni…

Ders bitmeye yakın…

-Åžimdi öÄŸrenci ayaÄŸaaaa kalk!

-…

-…

Aynı öÄŸretmenin evi… Televizyon haberleri veriyor…

ÖÄŸretmen televizyonu kapatır ve kombiyi kısmaya gider… ‘Yeni zamlanmıştı doÄŸalgaz, daha ekim ortasında maaşın yarısını ısıya kaybetmek var’ diye düÅŸünür… 

Ertesi gün iÅŸ günü… Günaydın çeker öÄŸrenciye… Müdür ‘bak böyle daha iyi oldu, öÄŸrenci disipline girdi’ der gibi bakar… ÖÄŸretmen onaylar: 

Televizyonda yine haberler…

Sahi bu Pamukkale üniversitesinde Kültür Bakanı’nı protesto eden bu on öÄŸrenci de nereden çıkmıştı? Kesin dış mihraklar tarafından “saygısızca” eÄŸitilip ülkeyi “sorgulama” mantığı ile karıştırmaya çalışan casus olmalıydılar… Yurdum insanı olsalar, bu ilköÄŸretim okullarının devlet gelenekli, askeri saygı anlayışıyla yetiÅŸmiÅŸ olsalar bir bakana cart curt edebilirler miydi? Kesin provokatördüler… Yoksa?... Fırça yiyip kendine çeki düzen veremeyen, fikrini özgürce ifade edebilen öÄŸrenci yetiÅŸtirmeyi amaçlayan bir öÄŸretmenleri mi vardı? Yazık!... Bu gereksiz öÄŸretmen-ler kaybettiÄŸimiz on gence daha mal oldu … 26’sı daÄŸdaki pusuda, 10’u üniversite… Daha niceleri de sırada… 

Allah cümlemize akıl fikir, saygı, barış, demokrasi, anlayış, hoÅŸgörü, merhamet bağışlaya…